15 / 08 / 2011
รึมันจะเป็น...ลางบอกเหตุ !!!

ชีวิตปกติที่ไม่มีอะไรหวือหวา ดำเนินเรื่อยมาเหมือนทุกครั้งนั่นแหละ ~ เรื่องปวดหัวปวดกบาลอย่างรายงานก็ยังคงวนเวียนอยู่ไม่ไกล ทำไปบ่นไปเหมือนทุกที ~  คริปรายการวิทยุก็ให้  Ares Errer คิดให้ - - - สบายบุรีไปแต่ก็ยังไม่ สบายซะทีเดียว 

วันนี้มีเรียนนิดเดียว เลยเอาเสื้อมาเปลี่ยน ~
เสื้อสีดำที่พี่บีให้มา ตัวใหญ่อลังการสุดยวด ใส่แล้วเป็นฮิปโปในชุดฮิป-หอบเลยทีเดียว 

เข้า FB พบว่าพี่บี(คนที่ให้เสื้อมาเนี่ยแหละ) กำลังมีอาการน่าเป็นห่วง
~ คือแรกๆที่รุ้จักพี่แกจะทักทายหลายรอบ เป็นห่วงเป็นใย เรียกว่าโคจรรอบตัวเราเลยก็ว่าได้ จนเราเคยชินกับการโคจรของเขา ตอบรับมั่งไม่ตอบรับมั่งตามประสา และก็เหมือนกับที่หลายๆคนประสบ เมื่อแรงดึงดูดมีแค่ฝ่ายหนึ่งที่แรงกล้า ส่วนอีกฝ่ายแผ่วเบาเหลือเกิน นานๆเข้ารอบการโคจรมันเรื่มห่างออกไป
SmS ที่ได้ลดความถี่ลง ~ ได้แต่สังเกตุดูอย่างเงียบๆ พี่แกคงยิ้มเริงร่าบนหน้าแต่ขากำลังก้าวห่างออกไป

หลังจากนั้นไม่นานจึงทราบข่าว...ว่าพี่บีไม่สบาย เข้าโรงพยาบาลไปหลายวันเลยด้วยปัญหาทางสุขภาพร้อยแปดพันเก้าที่เคยได้ฟังจากพี่บีเล่า  ส่งโปสการ์ดไปเยี่ยมแทนตัวจริงแค่ใบเดียว แล้วเราก็งกๆเงิ่นๆกับเคมีอินทรีย์ต่อไป  เข้าสู่ช่วงพูดไม่รุ้เรื่อง

หลังจากไปฟัดกับเคมีอินทรีย์กลางภาคกลับมา ก็ไม่ได้คุยกับพี่เท่าไรใน
เห็นสถานะตัดพ้อต่อว่าพาโทษตัวเอง จนนึกภาพได้ว่าอาการคนจิตตกรุนแรงเป็นอย่างไร กดตัวเองลงไปด้วยความน้อยใจ
ไอ้เราก็ไม่ได้ถามหรอกว่าพี่แกเจออะไรมา กลัวจะเป็นการไปละลาบละล้วง ได้แต่นั่งติดตามอ่านสถานะไป อันไหนปลอบได้ก็ปลอบทั้งๆที่รู้ว่าปลอบไปมันก็ช่วยอะไรไม่ไ่ด้

นอกจากใจเขาจะเข้มแข็งขึ้นมาเอง  จึงปล่อยไป อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ~ 

คืนนี้เดินกลับห้องเหมือนทุกที...เดินมองสิ่งต่างๆยามราตรีไปเรื่อย สงบดี กระทั่งเดินจนถึงประตูฝั่งพหลฯ ด้วยความร้อนจึงกระพือเสื้อยืดสีดำ

แคว๊ก !!!  

???

ถึงหน้าจะเฉยๆแต่ใจเนี่ยฮวบเลย ทำไมเสื้อจู่ๆมาขาดเอาซะดื้อๆเนี่ย แถมตรงที่ขาดก็พอดีหน้าอกฝั่งซ้าย ตำแหน่งหัวใจพอดีเป๊ะ ได้แต่จับส่วนที่ขาดซ่อนไว้หลังสายกระเป๋าสะพาย จ้ำอ้าวไปจนถึงหอ

.. ความคิดวูบนึงเข้ามาในสมอง ~ รึมันจะเป็นลาง ?

พี่บีเป็นอะไรรึป่าววะ ? .

อารามอารมณ์ทำให้เชื่อในลางบอกเหตุ  ณ ขณะนั้น (เพราะทุกทีแม่นจะตายก็เสือกไม่เชื่อมัน  คราวนี้ลองเชื่อมันดูซักที)

เลยกะว่าพรุ่งนี้ไปดูอาการเจ้าของเสื้อหน่อยดีกว่า ขออย่าให้มีการสูญเสีย การจากลาเลยช่วงนี้

นั่งทำรายงานได้ ครึ่งหน้า....กูนอนดีกว่า ตาจะปิด...

16 / 08 /2011
การจากไปของสิ่งที่(เคย)โคจรรอบตัวเรา

เช้าวันนี้ระบบขับถ่ายทำงานผิดปกติ... ใช่แล้ว กูท้องเสีย 

เล่นงานซะเพลียต้องลงไปนอน ...สมองก็นึก มะวานแด๊กอะไรไปบ้างซึ่งเท่าที่นึกได้ก็สันนิฐานได้ดังนี้

1.น้ำแคนตาลูปปั่น ที่ซื้อมากินแล้วก็วางทิ้งไว้จนละลาย ~ แล้วไปกินต่อจนหมดก่อนที่จะทิ้งแก้ว

2.แคนตาลูปและมะละกอที่ซื้อกินเมื่อคืน อาจจะสกปรก
3.คิดว่าอาจจะเป็นน้ำแข็งที่เขาใช้แช่ผลไม้...เพราะร้านนี้เห็นขายกันตั้งแต่บ่ายยันสี่ทุ่ม

จะกรณีไหนก็ช่าง  ~  กูขาดเรียนอีกแล้ววันนี้ นอนๆ ลุกๆ อยุ่เนี่ย
เซ็งตัวเองจริงๆ ยังไงก็อย่ารุนแรงเท่าตอนที่แพ้หอยแครงเลย ถ้าได้เข้าโรงพยาบาลจริงคงได้อดตายพอดี

...บ่ายโมง อาการดีขึ้น   ลุกได้ก็จัดแจงแต่งตัว กะว่าจะเข้ามหา'ลัย เข้าไปพิมพ์รายงานเสียให้เสร็จ 

...It's gonna be good life today...

สโลแกนมองโลกในแง่ดี  แม้ว่าเข้าไปต้องโดนเจ้ถั่วด่าใส่ไฟลุกก็ตาม จะไม่โกรธ (ก็มึงไม่ไปเรียนเองนี่ฝ่า) ด้วยพยายามอารมณ์ดีจะเิกิดอะไรก็ค่อยว่ากัน  

เข้ามาเจอโบกำลังนั่งทำงานของมันอยู่ ....Empire & Allie -*-, LOL

ไม่ใช่ !!!  มันพิมรายงานอยู่ อารมณ์ไม่เสียด้วย นั่งคุยไปซักพักก็ทำมั่งดีกว่าเรา จะไม่เสร็จเอานะงานน่ะ 

เข้าสู่ FB ครั้งแรกของวัน
พี่ฟาง แฟนพี่ต้นเข้ามาทักทายเป็นคนแรก เพราะช่วงนี้คุยกันบ่อยเหลือเกิน เม้ากันหูหลับตับไหม้ทั้งวี่ทั้งวัน การงานไม่ต้องทำกันเลยผองเรา แล้วก็นั่งเล่นเกม ฟังเพลง พิมพ์งานไปตามประสาคนเฉื่อย...

What I forgot ? กูลืมอะไรรึป่าวหว่า...?

....

เอาเหอะเดี๋ยวก็นึกออกเอง ทำงานก่อนจะดีกว่า

...

..

พี่บี !!~

 ตายหอง ลืมไปสนิทเลยว่าจะไปดูอาการ เห็นพี่แกบ่นถึงการรอคอยที่ไร้ค่า ไร้ประโยชน์ เสียเวลา something like that เนี่ย รีบกดรีเฟรชหน้าจอ ก็ได้มาเจอกับความประหลาดใจ

"บี อยู่คนเดียวเหมาะกับคุณล่ะ is in a relationship with Nus Thawit."

 Yesterday at 1:50pm 

o_Q !!  

ต๊กกะใจ อยู่พักนึง

เห็นอาการไม่ดีน่าห่วงอยู่หลายเพลา ~ จู่ๆก็กระดี้กระด้าร่าเริงเลยพี่เรา .หนุ่มนิรนามผู้นั้นคือใคร เราเองก็ยังไม่ทราบ แต่ตอนนี้ที่ทราบคือกำลังสวีทมากๆ

ตระหนักได้ว่าก่อนนี้ที่ จู่ๆ SmS พี่แกหายไปคงเพราะ....

1. ก่อนนี้เข้าใจว่า :~เพราะ  หมดแล้วล่ะซึ่งความมานะของคนๆหนึ่งที่พึงจะมีได้ตามสามัญมนุษย์ คงเลิกความตั้งใจที่จะติดตามไปแล้ว ดีแล้วล่ะ ดีกว่าปล่อยให้แกมาคอยตามเราอยู่อย่างนี้ ~ สงสาร เสียดายคนดี ๆ ที่บอบช้ำต้องมาไล่ตามตัวอะไรก็ไม่รู้อย่างเรา 

2.ตอนนี้คิดว่า :~ อ๋อ เพราะ He find the new target นี่เอง ...ถึงว่าหายจ้อย ไม่น้อยใจ ไม่งอน ไม่สงสัย ไม่อะไรเลย ~ มีเหวียงด้วยนะบางช็อต คงจะเบื่อเราแล้วจริงๆนะแหละ  สุขภาพเจ้าตัวก็ไม่ดีแถมมีเรื่องให้เครียดตลอดเลย มีใครสักคนดูแลนั่นแหละเหมาะที่สุดแล้ว ขอให้คนนี้เป็นคนที่ดีตลอดนะพี่นะ 

แล้วก็ได้พบว่า...

การสูญเสียเกิดขึ้นจริงๆ หากแต่มันเป็นการสูญเสียที่น่ายินดีมากๆ เราสูญเสียบุคคลซึ่งโคจรรอบตัวเราไป ทว่าเขาไม่ได้หายไปไหน เขาเพียงแค่ไปโคจรรอบคนอื่นที่สนใจในตัวเขา แรงดึงดูดที่เท่าเทียมใกล้เคียงย่อมดีกว่าแรงดึงดูดที่ต่างขั้ว เป็นการสูญเสียที่น่ายินดีทีเดียว

ยิ้ม...